Corylus Leszczyna

Leszczyna (orzech laskowy) to roślina należąca do brzozowatych lub leszczynowatych. Liczy 15 gatunków. Występuje na obszarach umiarkowanych Europy, Azji i Ameryki Północnej. To krzew lub drzewo, osiągające do 6-8m wysokości. Posiada okrągławe liście, zaostrzone na wierzchołku i sercowate u nasady. Jest rośliną rozdzielnopłciową. Kwiaty męskie zebrane są w zwisające bazie, natomiast żeńskie drobne, schowane w głębi pączków. Kwitną w marcu. Leszczyna jest łatwa w uprawie, nie wymaga trudnych zabiegów pielęgnacyjnych. Lubi stanowiska słoneczne. Preferuje gleby żyzne, przepuszczalne, obojętne lub zasadowe. Gatunek nie toleruje zbyt ciężkiego i mokrego podłoża. Dobrze znosi suszę i jest całkowicie odporny na mróz. Leszczynę rozmnażamy poprzez nasiona, odkłady pionowe, odkłady poziome oraz sadzonki zielne. Leszczyna pospolita w uprawie amatorskiej nie sprawia większych problemów. Z chorób uciążliwa bywa monilioza. Jeden z objawów tej choroby jest masowe gnicie i opadanie orzechów. Ze szkodników leszczynę atakuje słonkowiec orzechowiec (jego larwy wyjadają jądra orzechów laskowych). Leszczyna idealnie pasuje do ogrodów i parków. Tworzy się z niej nasadzenia krajobrazowe. Krzewy doskonale nadają na większe rabaty blisko ścieżek. Gatunek nadaje się również na niestrzyżone żywopłoty. Owoce leszczyny są pożywieniem dla drobnych zwierząt leśnych oraz jadalne dla ludzi. Można spożywać je surowe, ale również produkuje się z nich olej, który znajduje zastosowanie w przemyśle spożywczym, farmaceutycznym, farbiarskim oraz perfumeryjnym. Lekkie i giętkie drewno leszczyny używa się m.in. do wyrobu obręczy do beczek, a z pędów wykonuje się laski, wędziska i tyczki. Węgiel drzewny uzyskany z leszczyny służy do wyrobu pałeczek rysunkowych. Drewno leszczyny tureckiej, które ma różowy odcień, bywa stosowane w meblarstwie i w rzemiośle artystycznym.