Panicum virgatum Proso rózgowe

Proso to roślina należąca do rodziny wiechlinowatych. Obejmuje koło 500 gatunków. Występuje w strefie międzyzwrotnikowej, dalej na północ sięgając strefy klimatu umiarkowanego w Ameryce Północnej. To trawa posiadająca wyprostowane źdźbło, podnoszące się lub płożące, liście nitkowate, równowąskie oraz kwiaty zebrane w kwiatostan-wiechę, rozpierzchłą lub wyprostowaną. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Proso to bylina łatwa w uprawie, nie wymaga trudnych zabiegów pielęgnacyjnych. Preferuje gleby żyzne, głębokie, umiarkowanie suche do umiarkowanie wilgotnych. Dobrze rośnie w miejscach bardzo słonecznych, ciepłych. Pędy można pozostawić nieprzycięte jako zimową dekorację, a ściąć dopiero po ustaniu śniegów, bardzo wcześnie. Proso możemy rozmnażać z nasion wysiewanych od stycznia do marca lub przez podział w kwietniu i maju, ale raczej wcześnie, gdyż wiosna trawa bardzo intensywnie rośnie. Uprawa porażona jest przeważnie przez głownie prosa. Ze szkodników najgroźniejsza jest omacnica prosowianka. Proso wymaga ochrony przed mrozem podczas zimy. Proso sprawdzi się w wielu zestawieniach. Można je sadzić w większych grupach, ale także jako soliter na tle trawnika, gdzie fantastycznie zaprezentuje swój piękny pokrój. Proso można sadzić również nad brzegami oczek wodnych lub innych zbiorników wodnych oraz na rabatach bylinowych. Trawę wykorzystujemy do tworzenia żywopłotów, uprawiać możemy ją w pojemnikach jako dekorację nasłonecznionych balkonów lub tarasów. Roślina pasuje idealnie do ogrodów naturalistycznych, żwirowych oraz skalnych. Proso może stanowić paszę dla niektórych zwierząt hodowlanych oraz biopaliwo, będąc wykorzystywane jako surowiec do produkcji etanolu. Na niektórych glebach sadzi się je w celu zmniejszenia ich erozji i ocienienia.