Physocarpus Pęcherznica

Physocarpus Pęcherznica

Pęcherznica to roślina z rodziny różowatych. Liczy 12 gatunków. Występuje w Azji i Ameryce Północnej. To krzew o sezonowym ulistnieniu, osiągający w naturalnych warunkach do 3 m wysokości. Posiada pojedyncze, silnie unerwione, klapowane liście, o piłkowanych brzegach oraz drobne kwiaty, białe lub różowe, zebrane w duże baldachogrona.  Kwitnie w maju i czerwcu. Pęcherznica to roślina mało wymagająca, łatwa w uprawie. Najlepiej rośnie i kwitnie na stanowiskach słonecznych. Preferuje gleby żyzne, ale udaje się na każdej glebie, nawet na jałowej. Pęcherznica najobficiej kwitnie na pędach 2- i 3-letnich. Krzew powinno się przycinać latem po przekwitnięciu (optymalnie od końca lipca do pierwszej połowy sierpnia) lub jesienią. Częstym błędem popełnianym przez miłośników tego gatunku jest wiosenne cięcie, które powoduje wyciekanie soków, co w rezultacie może prowadzić do jej osłabienia, nadmiernego wzrostu lub słabego kwitnienia. Pęcherznicę rozmnażamy wiosną z nasionek oraz jesienią z zielnych i zdrewniałych sadzonek. Roślina jest dość odporna na choroby i ataki szkodników, jednak czasem może zostać porażana przez rdzę, mączniaka prawdziwego oraz atakowana przez mszyce. Gatunek jest całkowicie mrozoodporny i nie wymaga okrycia na zimę. Pęcherznica to doskonała roślina do przydomowych ogrodów. Idealnie prezentuje się posadzona pojedynczo, ale także w większych grupach i szpalerach. Nadaje się na formowane żywopłoty, ładnie się zagęszcza i szybko rośnie. Roślina ta jest bardzo cennym elementem kompozycji ogrodu: efektowna w czasie kwitnienia, później tworzy jednolite ciemne tło dla innych gatunków. Wygląda też świetnie w zestawieniach kolorystycznych. Pęcherznica ze względu na niewielkie preferencje siedliskowe, może być wykorzystywana do obsadzania nieużytków, skarp i ścieżek.