Cornus Dereń

Dereń to roślina należąca do rodziny dereniowatych. Występuje w umiarkowanej strefie półkuli północnej. Wyróżnia się kilkadziesiąt gatunków derenia, z czego w Polsce występuje dereń jadalny i dereń świdwa. To rozłożysty krzew, w zależności od odmiany, osiąga do 3-10 m wysokości. Posiada naprzeciwległe liście, jajowato-eliptyczne, długo zaostrzone oraz drobne kwiaty, zebrane w nieduże, kuliste baldachy. Owocem jest podługowaty, wiśniowego koloru pestkowiec, o cierpkim smaku. Dereń jest łatwy w pielęgnacji, mało wymagający. Większość odmian najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych lu półcienistych, na glebach żyznych lub wapiennych, dobrze przepuszczalnych. Roślina dobrze znosi cięcia. Dereń rozmnażamy przez zdrewniałe sadzonki pobierane jesienią. Krzew jest odporny na choroby i szkodniki, lecz posadzony w złych warunkach może być atakowany przez mszyce i przędziorki. Gatunek jest dość mrozoodporny, ale młode egzemplarze mogą przemarzać, dlatego roślinę należy okrywać na zimę, najlepiej agrowłókniną. Dereń idealnie pasuje do ogrodów przydomowych oraz do nasadzeń parkowych. Pięknie prezentuje się sadzony pojedynczo lub w grupach. Może być używany na nieformowane szpalery lub na strzyżone żywopłoty. Doskonały do tworzenia kompozycji z innymi kwitnącymi wiosną krzewami. Dereń posiada jadalne owoce, które możemy spożywać na surowo w pełni dojrzałe lub wykorzystywać do sporządzania dżemów, konfitur lub do kompotów, czy nalewek. Suszone owoce nadają się także do przyprawiania mięs. Dereń posiada swoje zastosowanie również w lecznictwie. Sok z rośliny stosowano jako środek przeciwgorączkowy, pomagający na reumatyzm, a także przy chorobach żołądka. Dereń to krzew miododajny, przyjazny pszczołom.