Glechoma Bluszczyk

Bluszczyk to roślina należąca do rodziny jasnowatych. Liczy 12 gatunków. Występuje w Europie, Azji, na Syberii oraz w Ameryce Północnej. W Polsce roślina pospolita w całym kraju. Bluszczyk jest niewielką rośliną, osiągającą do 20cm wysokości. Tworzy płożące pędy z zimozielonymi liśćmi o kształcie sercowatym. Kwiaty ma drobne w kolorze niebieskim lub fioletowym. Kwitnie od marca do kwietnia, mogąc powtarzać kwitnienie. Bluszczyk wydziela specyficzny zapach który przyciąga owady. Bluszczyk to roślina mało wymagająca i łatwa w uprawie. Preferuje miejsca półcieniste i cieniste. Bluszczyk dobrze rośnie na glebach żyznych, próchniczych, umiarkowanie wilgotnych. Roślina ta jest całkowicie mrozoodporna, więc nie wymaga okrycia na zimę. Bluszczyk jest także odporny na działanie szkodników oraz na choroby. Rozmnażać bluszczyk możemy poprzez podział oraz z sadzonek pędowych. W środowisku naturalnym bluszczyk rośnie w zaroślach, przydrożach, na łąkach i skrajach pól. Bluszczyk uprawiany jest jako roślina ozdobna. To idealna roślina okrywowa. Należy go sadzić z dala od innych roślin, ponieważ bluszczyk jest ekspensywny i może stać się uciążliwym chwastem. Bluszczyk może stworzyć szczelny dywan trawnikowy, jednak należy kontrolować jego wzrost poprzez przycinanie, aby nie przerastał wyznaczonych granic. Bluszczyk to roślina miododajna, a miód z tej rośliny ma kolor jasnożółty. Gatunek ten znalazł swoje zastosowanie także w lecznictwie. Surowcem leczniczym jest ziele bluszczyku. Ma działanie moczopędne, bakteriobójcze, wykrztuśne, przeciwbiegunkowe, oczyszczające, przeciwzapalne i odtruwające. Bluszczyk to także roślina, z której tworzone były przyprawy. Wielu rolników uprawiało kiedyś tę odmianę na wartościową paszę dla krów, która zwiększała mleczność.