Salix Wierzba

Wierzba to rodzaj drzew, krzewów lub płożących krzewinek z rodziny wierzbowatych. Liczy około 400 gatunków. Rośnie na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Australii i Antarktydy. W Polsce rośnie dziko około 30 gatunków. W Polsce pod ścisłą ochroną gatunkową są: wierzba lapońska i wierzba borówkolistna. Wierzby to drzewa, krzewy i krzewinki o sezonowym ulistnieniu, wytwarzające odrosty korzeniowe. Posiadają zwykle wąskie liście, lancetowate, piłkowane i zazwyczaj krótkoogonkowe oraz zazwyczaj dwupienne kwiaty, bez okwiatu, osadzone w kątach przysadek i zebrane w kotki (bazie). Wierzby są to rośliny mało wymagające, łatwe w uprawie. Drzewa te i krzewy na ogół lubią stanowiska wilgotne, ale dobrze też znoszą suche, piaskowe gleby. Preferują stanowiska słoneczne do lekko zacienionych. Dobrze znoszą cięcia oraz są odporne na zanieczyszczenia powietrza. W czasie suszy wymagają regularnego podlewania. Również rozmnażanie wierzb jest bardzo proste. Rozmnaża się je przez sadzonki zdrewniałe i czasami z nasion. Rośliny są odporne na choroby, ale w wyniku osłabienia mogą być atakowana przez przędziorki, mszyce, rdzę i czerniaka. Szczepione wierzby bywają atakowane przez krytoryjka olchowca. Mimo, iż większość gatunków to wierzby całkowicie mrozoodporne, młode pędy wymagają okrycia na zimę, gdyż w bezśnieżne i mroźne zimy mogą przemarzać. Wierzby są cennymi roślinami miododajnymi, zwłaszcza gatunki wcześnie kwitnące dostarczają pszczołom dużych ilości nektaru i pyłku. To rośliny ozdobne, które zachwycają swoim efektownym pokrojem i ciekawym zabarwieniem bezlistnych pędów lub ich powyginaną formą oraz kwiatami. Wierzby sadzi się jako rośliny pionierskie przy zagospodarowaniu nieużytków i w celu zapobieżenia erozji gleb. Wykorzystywana jest także w zadrzewieniach krajobrazu otwartego, w parkach i osiedlach mieszkaniowych. Szybko rosnące gatunki wierzby znajdują zastosowanie jako naturalny materiał opałowy. Od dawien dawna długie młode gałązki wierzby znajdują zastosowanie w wikliniarstwie. W przemyśle zielarskim z kory wierzby pozyskuje się kwas salicylowy i taninę, które mają właściwości przeciwgorączkowe i napotne. Wierzby mają również wszechstronne zastosowanie w gospodarce, gdyż drzewa te dają dziesięciokrotnie szybszy przyrost masy drzewnej z ha niż sosna i świerk, a ich drewno ma podobne właściwości jak drewno topól.